Trauma

"Trauma compromises our ability to engage with others by replacing patterns of connection with patterns of protection." Stephen Porges


Trauma is een groot woord. Het werd vaak geassocieerd met oorlogsveteranen. De kennis op dit gebied neemt de laatste decennia rap toe, over de impact die heftige gebeurtenissen hebben op het zenuwstelsel. Er zijn verschillende soorten trauma. Een eenmalig heftig evenement is vaak de bekendste (EMDR werkt hier vaak goed voor). Daarnaast is er ook trauma die ontstaat over jaren en waarvan de lagen complex zijn. 

Gebaseerd op wat de experts zeggen, houd ik deze definitie aan:
Trauma is de aanwezigheid van iets slechts, of de afwezigheid van iets goeds. Het is alles wat teveel is om in het moment te kunnen voelen. Op het moment dat iets niet verwerkt kan worden, dan slaat dit zich op in het lichaam, oftewel het gaat tijdelijk in de vriezer. En daar blijft het liggen wachten tot het als nog verteerd kan worden, zodat het een plekje krijgt en je de waardevolle aspecten er ook uit kan halen.

Bessel van der Kolk benoemt hoe fysiek trauma kan zijn in de titel van zijn boek: "The body keeps the score".
Peter Levine*, bekend van "Somatic Experiencing", gaat ervan uit dat je met kleine stapjes weer veilig de sensaties van je lichaam kan leren voelen, al gebruik makend van hulpbronnen. Ik geloof dat specifieke interne delen van de ziel trauma vasthouden en dat deze letterlijk bevriezen in de tijd dat het gebeurde.
Steeds meer beseffen we dat werken met trauma fysiek werk is - praten helpt vaak minimaal. Veel methodes die 'werken' gaan over 'toegang krijgen tot het onderbewuste', de plek waar impliciete herinneringen liggen opgeslagen, om daar in verbinding mee te komen. En heling gebeurt in contact met het lichaam, met creativiteit, met nieuwe associaties en ervaringen.



Ik ben trauma-coach. Dat wil zeggen:
- Ik bied laagdrempelige begeleiding en een veilige ruimte, waarin jij zelf aan het roer staat, om trauma te verwerken. Het kan een eerste stap zijn richting de hulpverlening, als de stap om "in therapie te gaan", te groot is. En ik merk dat IFS vaak een 'laatste' stap is, ter integratie van jaren therapie, omdat het zoveel ruimte geeft voor de wijsheid in jezelf.
- Ik kan je helpen om anders naar trauma te kijken door een stukje inzicht en erkenning te geven.
Vaak is er oordeel: "kom er nou eens overheen". Naar mijn inziens is dat gebrek aan kennis. Trauma is niet iets van vroeger is wat je is overkomen, maar het speelt zich in het hier en nu af in je emotionele brein.
Begrijpen van bijvoorbeeld de Polyvagal Theorie kan helpen, om jezelf niet te oordelen, waardoor je de relatie met jezelf verbetert en je met meer succes aan de slag kunt gaan.
- Ik bied tevens begeleiding bij religieus trauma*. In religie kan je soms zo jezelf verliezen en bepaalde overtuigingen kunnen zo sterk zijn dat ze als De Waarheid aanvoelen. Ook hierin is het belangrijk dat je weer uit mag komen bij jezelf en dat je alles mag voelen wat deze "terugreis" oproept.