Trauma

Deze periode is het altijd een periode van reflectie en vooruit kijken. Hoewel ik eigenlijk niet aan goede voornemens doe, wil ik binnenkort wel tijd nemen, om wat woorden te geven aan intenties voor komend jaar. Maar ik merk ik ook dat ik nog volop in het terugkijken zit.

Een hoogtepunt voor mij afgelopen jaar was toch echt wel de training met Frank Anderson - "Treating complex trauma met Internal Family Systems". Dit was echt een cadeautje, een ruim 12 uur lange training, er zit zoveel in, ik kijk regelmatig stukjes terug en elke keer geeft het me weer andere dingen.

In sessies merk ik vaak doorbraken, als mensen anders naar hun kwetsbare delen gaan kijken - de delen die het oorspronkelijke trauma dragen, zodat de rest van het systeem verder kan, kan overleven. Vaak plotseling shift de perceptie van oordeel (zwak, raar, kom er nou eens overheen), naar... wow, wat een kracht heeft dat deel eigenlijk. Dan ontstaat er vaak spontaan compassie: ik wil naar dit deel toe en het helpen. Bijna automatisch komt er een proces op gang van innerlijke hechting, heling en energetische ontlading.

Trauma blocks love, love heals trauma. 

Momenteel ben ik veel bezig met het trauma van "tekort". Tekort aan erkenning, gezien worden, geleerde vaardigheden, respect etc. Als we het onderscheid maken tussen "aanwezigheid van kwaad", of "afwezigheid van goed", is aanwezigheid van kwaad vaak veel makkelijker te aan te wijzen: 'Toen gebeurde het .... 'Die gebeurtenis was schadelijk voor me...' De tekorten zijn vaak wel ergens voelbaar, maar veel vager. Ik vergelijk het wel eens met een bibliotheek: Het kan lang duren voordat je ziet welke boeken je precies mist. Van de week werden hier ook aspecten pijnlijk in blootgelegd, in ons familie-systeem. En het gaf me even heel veel inzicht in delen van me die overcompenseren. Dankbaarheid voor de innerlijke bronnen, maar er is ook veel vermoeidheid soms. Komend jaar toch maar eens gaan kijken hoe deze parts minder hard hoeven te gaan werken.

Ik ben dankbaar dat er steeds meer zicht komt op de rol die trauma speelt in mentaal lijden. Het is lang een ondergesneeuwd onderdeel geweest. Trauma verandert het brein, maar heling ook. Het neuro-science gedeelte van de training van Frank Anderson moet ik echt nog een keer goed gaan terugkijken. Superboeiend, hoe er blijkbaar een bepaald tijds-window is, waarop brainpaths op losse schroeven komen te staan, zodat ze veranderbaar worden - en hoe je juist op die momenten het meeste effect ziet van 're-do's', 'unburdening' en delen thuisbrengen naar de tegenwoordige tijd. (Ah, een mooi voornemen is wel om bepaalde IFS terminologie te gaan vertalen naar Nederlands  :-) )

De beste wensen, mag 2023 een rijk jaar voor je worden!
Tot snel!
Liefs, Dorien